افسردگی مقاوم به درمان (TRD) مساله مربوط به رشد در اقدام روانکاوی در 20-15 درصد بیماران افسرده می‎باشد که ممکن است حاوی 40 درصد در محیط‎های سه‎گانه باشد. چندین گروه در بررسی این ایده شرکت کردند که TRD ممکن است به درمان بلندمدت با داروهای ضدافسردگی (AD) ارتباط دارد. آزمودنی‎ها با فرم کوتاه ژن انتقال‎گر سروتونین (هتروژیگوت و هموژیگوت) ریسک افزایش یافته افسردگی را در مقایسه با افراد با فرم بلند نشان دادند. در این افراد احتمال پاسخگویی خوب به داروی ضدافسردگی کاهش یافته و گزارش عدم پاسخ یا پاسخ تاخیر یافته و افزایش عوارض جانبی ارائه شد. این فرضیه باید در آرایش کلینیکی بررسی شود. در این تحقیق تاثیر قطع در مقابل ادامه مصرف داروهای ضدافسردگی سروتونرژیک روی پیشرفت بیماری در بیماران با افسردگی مقاوم به درمان بررسی شده است. در سی آزمون علائم افسردگی و پیشرفت بیماری بررسی می‎شود. آزمایش ژنتیک برای بهینه‎سازی پیامدهای کلینیکی در هر دو گروه و بررسی پیش‎بینی اینکه فرم کوتاه انتقال‎دهنده سروتونین پیشرفت بیماری و پاسخ درمان ضدافسردگی انجام می‎شود.